Speelschaar Ossaart

Title
Ga naar de inhoud



Vervolg 1

zoeken van burchtbeen, ruïnes en musea om de kennis van de Duitse 'Heimat' te vergroten.
In Engeland was Cecil Sharp actief, muzikant en verzamelaar van volksmuziek. Hij publiceerde het boek” The dancing Master” een bundeling van oude Engelse dansen. In 1911 richte hij de EFDS op “English Folk Dance and Song Society”
In Vlaanderen ontstonden de Vlaamse Wandelknapen naar het voorbeeld van de Wandervogel.

Bij het uitbreken van de 1e wereldoorlog kwam er grote stilte.

1918, Het oorlogsgeweld is uitgeraasd, het vertrouwen in het eigen kunnen wordt herwonnen. De vroegere wandelknapen worden starten opnieuw onder naam van Vlaamse Padvinders. De anti oorlogsgedachte leeft bij de jeugd maar zij blijven trouw aan hun vooroorlogse betrachtingen, liefde voor de natuur, volkslied, volksdans, gemeenschap. Het zou ons te ver leiden om alle bewegingen en toestanden op te sommen die bezield waren met diezelfde geest.

In 1935 werd het 'Vlaams Instituut voor Volkskunst (VIVO) gesticht dat tot 1945 onder het voorzitter­schap van Edgard Wauters de centrale, leidinggevende beweging zou zijn voor alles wat volkskunst betrof in Vlaanderen.

Organisatorisch werd VIVO uitge­bouwd met actieve kernen over heel het land. Cursussen in volkslied en -dans, huismuziek, vendelzwaaien, poppenspel, feestcultuur enz. werden ingericht, eigen Vlaamse volksliede­ren en dansen werden opgetekend, een iconografie van de volks­dans in Vlaanderen werd aangelegd, bewerkingen van volksdansen voor klein orkest werden uitgegeven, examens werden afgenomen voor volksdans en volkszangleiders, studiedagen en congressen werden eraan gewijd, contacten werden gelegd met soortgelijke organisaties in het buitenland, grootse meiboomplantingen werden ingericht, een zeer degelijk tijdschrift 'De Speelman' bracht wetenschappelijke studies over blokfluit en huismuziek, zwaarddansen in Vlaanderen, huismerken, lekespel, poppenspel.

VIVO heeft een beslissende invloed gehad op de culturele ontvoogding van Vlaanderen in de 2e helft van de 20e eeuw.

Vermits liefde voor de volkskunst steeds wortelt in een Volks­nationale ingesteldheid, moet het aandeel van Edgard Wauters in het groeiend zelfbewustzijn en in de ontvoogdingsstrijd van het Vlaamse volk hoog aangeslagen worden.

Met het einde van de 2e wereldoorlog kwam ook een einde aan de werking van VIVO.
De repressie sloeg toe, al wat Vlaams was werd vervolgd. Volksdansleiders werden in hechtenis genomen. Ondanks deze genadeloze repressie ontstonden nieuwe volksdansgroepen, hier werden Vlaamse liederen gezongen en er werd opnieuw gedanst, het zoveelste bewijs dat men een volkseigen traditie niet kan laten uitdoven zolang dit volk zich bewust is van zijn eigenheid.

De tweede wereldoorlog heeft voorgoed het tijdperk afgesloten, waarin het onderscheid tussen een agrarische samenleving en een geïndustrialiseerde maatschappij nog zeer duidelijk was. Deze grenzen zijn thans op zijn minst vervaagd en dreigen totaal te verdwijnen in een dicht bevolkt land zoals het onze.


Copyright © 2015.Speelschaar Ossaart
Designed by Webmaster. Van Giel Peter
Terug naar de inhoud