Vervolg 2
Er zijn niet voldoende redenen om onze tradities en gebruiken af te schrijven wat wel is gebeurd is dat zij aangepast werden aan het nieuwe tijdsbeeld.
Wij maken een sprong naar de jaren 60, er bestaan verschillende volksdansfederaties, KVVF (later VVJB) VDCV, WEVO en andere.
Meerdere volksdansfestivals zien het levenslicht, hieruit blijkt duidelijk dat er een hiaat is in onze Vlaamse danscultuur.
Er ontstaan zeer vele nieuwe Vlaamse volksdansen op Vlaamse liedjes, maar de mooie oude gildedansen ontbreken. Het Vlaams dansarchief ziet het levenslicht.
Dit archief werkt over de verschillende federaties heen. Er wordt heel wat veldwerk uitgevoerd en dit resulteert in meerder dansbundels waar per streek de dansen in worden opgenomen. Ook nieuwe dansen worden op een professionele manier genoteerd en gepubliceerd. Onze volksdansbeweging kent zijn hoogtes en laagtes, het Vlaamse karakter wordt al eens vergeten Er zijn natuurlijk uitzonderingen zoals “Speelschaar Ossaart” uit Sint-Niklaas die zich zeer duidelijk manifesteren als nationalistische groep.
Vandaag is er minder structuur in deze beweging, een, nu oud minister, van Vlaams Nationalen huize heeft ervoor gezorgd dat de volksdansbeweging een éénheidsworst is geworden, samen met bewegingsgroepen en andere, met alle gevolgen van dien.
Naast de traditionele volksdansgroepen mogen wij zeker het lovenswaardige initiatief van oud V.N.J. leider Wim Claeys niet vergeten. Deze man staat aan de wieg van de boombals. De huidige boom- baleyn, ey of andere dansavonden staan open voor iedereen die graag een polka, wals schottisch of andere dansen wil uitvoeren met begeleiding van volksmuziekgroepen die deze muziek vertolken op oude en nieuwe instrumenten. Dit is bijna, of is, de verderzetting van de vroegere dorpskermis- en andere dansavonden.
Laat beiden, de volksdansgroepen enerzijds en de volksbals anderzijds ervoor zorgen dat onze oude volkscultuur dans, zang en volkse feesten niet verloren gaan in de hedendaagse smeltkroes.
En denk er aan, een oude wijsheid zegt: " Een volk is zolang onsterfelijk, tot
het zichzelf opgeeft." Dus bewaar en koester onze tradities.
Kijk naar de Baltische staten die jarenlang onder het communistische juk hebben geleefd en dank zij het beoefenen van eigen gezangen en dansen als een zelfstandig volk hun weg banen binnen Europa.